12.31. Kadýn, onlarýn dedikodusunu duyunca, onlara dâvetçi gönderdi; onlar için dayanacak yastýklar hazýrladý. Herbirine bir býçak verdi. (Kadýnlar meyveleri soyarken Yusufa): ”Çýk karþýlarýna!” dedi. Kadýnlar onu görünce, onun büyüklüðünü anladýlar. (Þaþkýnlýklarýndan) ellerini kestiler ve dediler ki: Hâþâ Rabbimiz! Bu bir beþer deðil... Bu ancak üstün bir melektir!
11.123. Göklerin ve yerin gaybý (sýrrý) yalnýz Allah'a aittir. Her iþ O'na döndürülür. Öyle ise O'na kulluk et ve O'na dayan! Rabbin yaptýklarýnýzdan gafil deðildir.