21.51. Andolsun biz Ýbrahim'e daha önce rüþdünü vermiþtik. Biz onu iyi tanýrdýk.
21.52. O, babasýna ve kavmine: Þu karþýsýna geçip tapmakta olduðunuz heykeller de ne oluyor? demiþti.
21.53. Dediler ki: Biz, babalarýmýzý bunlara tapar kimseler bulduk.
21.54. Doðrusu, siz de, babalarýnýz da açýk bir sapýklýk içindesiniz, dedi.
21.55. Dediler ki: Bize gerçeði mi getirdin, yoksa sen oyunbazlardan biri misin?
21.56. Hayýr, dedi, sizin Rabbiniz, yarattýðý göklerin ve yerin de Rabbidir ve ben buna þahitlik edenlerdenim.
21.57. Allah'a yemin ederim ki, siz ayrýlýp gittikten sonra putlarýnýza bir oyun oynayacaðým!
21.58. Sonunda Ýbrahim onlarý paramparça etti. Yalnýz onlarýn büyüðünü býraktý; belki ona müracaat ederler diye.
21.59. Bunu tanrýlarýmýza kim yaptý? Muhakkak o, zalimlerden biridir, dediler.
21.60. (Bir kýsmý:) Bunlarý diline dolayan bir genç duyduk; kendisine Ýbrahim denilirmiþ, dediler.
21.61. O halde, dediler, onu hemen insanlarýn gözü önüne getirin. Belki þahitlik ederler.
21.62. Bunu ilâhlarýmýza sen mi yaptýn ey Ýbrahim? dediler.
21.63. Belki de bu iþi þu büyükleri yapmýþtýr. Hadi onlara sorun; eðer konuþuyorlarsa! dedi.
21.64. Bunun üzerine, kendi vicdanlarýna dönüp (kendi kendilerine) ”Zalimler sizlersiniz, sizler!” dediler.
21.65. Sonra tekrar eski inanç ve tartýþmalarýna döndüler: Sen bunlarýn konuþmadýðýný pek âlâ biliyorsun, dediler.
21.66. Ýbrahim: Öyleyse, dedi, Allah'ý býrakýp da, size hiçbir fayda ve zarar vermeyen bir þeye hâla tapacak mýsýnýz?
21.67. Size de, Allah'ý býrakýp tapmakta olduðunuz þeylere de yuh olsun! Siz akýllanmaz mýsýnýz?
21.68. (Bir kýsmý:) Eðer iþ yapacaksanýz, yakýn onu da tanrýlarýnýza yardým edin! dediler.
21.69. ”Ey ateþ! Ýbrahim için serinlik ve esenlik ol!” dedik.
21.70. Böylece ona bir tuzak kurmak istediler; fakat biz onlarý, daha çok hüsrana uðrayanlar durumuna soktuk.
21.71. Biz, onu ve Lût'u kurtararak, içinde cümle âleme bereketler verdiðimiz ülkeye ulaþtýrdýk.
21.72. Ona (Ýbrahim'e), Ýshak'ý ve fazladan bir baðýþ olmak üzere Ya'kub'u lütfettik; herbirini sâlih insanlar yaptýk.
21.73. Onlarý, emrimiz uyarýnca doðru yolu gösteren önderler yaptýk ve kendilerine hayýrlý iþler yapmayý, namaz kýlmayý, zekât vermeyi vahyettik. Onlar, daima bize ibadet eden kimselerdi.
21.74. Lût'a gelince, ona da hüküm (hakimlik, peygamberlik, hükümdarlýk) ve ilim verdik; onu, çirkin iþler yapmakta olan memleketten kurtardýk. Zira onlar (o memleketin halký), gerçekten fena iþler yapan kötü bir kavimdi.
21.75. Onu (Lût'u) rahmetimize kabul ettik; çünkü o, sâlihlerden idi.