7.155. Musa tayin ettiðimiz vakitte kavminden yetmiþ adam seçti. Onlarý o müthiþ deprem yakalayýnca Musa dedi ki: ”Ey Rabbim! Dileseydin onlarý da beni de daha önce helâk ederdin. Ýçimizden birtakým beyinsizlerin iþlediði (günah) yüzünden hepimizi helâk edecek misin? Bu iþ, senin imtihanýndan baþka bir þey deðildir. Onunla dilediðini saptýrýrsýn, dilediðini de doðru yola iletirsin. Sen bizim sahibimizsin, bizi baðýþla ve bize acý! Sen baðýþlayanlarýn en iyisisin! (Hz. Musa'nýn, kavmini temsilen seçip Al lah'ýn huzuruna getirdiði kimseler, Allah ile kendi arasýndaki konuþmayý iþitince, onunla yetinmediler ve: ””Ey Musa, Allah'ý açýkca görmedikçe sana asla inanmayacaðýz”” dediler. Bunun üzerine orada þiddetli bir deprem oldu ve bayýlýp düþtüler. Hz. Musa, Allah'a yalvardý da bu afet kaldýrýldý.)
4.162. Fakat içlerinden ilimde derinleþmiþ olanlar ve müminler, sana indirilene ve senden önce indirilene iman edenler, namazý kýlanlar, zekâtý verenler; Allah'a ve ahiret gününe inananlar var ya; iþte onlara pek yakýnda büyük mükâfat vereceðiz.